เด็กคือความหวังในอนาคตของชาติ เพราะเมื่อเราแก่ก็จะมีเด็กนี่แหล่ะที่จะมาแทนเราในอนาคต เพราะฉะนั้นการให้ความสำคัญกับเด็กคือสิ่งที่สำคัญที่สุด มีอะไรที่ดีเราก็ควรจะปลูกฝังไว้แต่เด็ก เพราะตอนเป็นเด็กเป็นช่วงเวลาที่สอนง่ายที่สุด ถ้าสอนดีเด็กก็จะดีไปเลยแต่ถ้าสอนไม่ดีเด็กก็จะไม่ดีเหมือนกัน เพราะอนาคตของเด็กก็ขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่แล้วว่าจะสอนไปทางไหน

เด็กกับวงการฟุตบอล

กีฬาฟุตบอลเป็นกีฬาที่ไม่จำกัดอายุและเพศ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่หรือเพศอะไร เราก็สามารถเล่นฟุตบอลได้เหมือนกัน ซึ่งการที่เราจะสร้างทีมฟุตบอลที่ดีในอนาคตนั้นเราก็ควรจะฝึกนักฟุตบอลตั้งแต่เด็ก เพราะวัยเด็กเป็นวัยที่เหมาะสมแก่การฝึกมากที่สุด ในวัยเด็กยังไม่มีภาระอะไรมากมาย มีแค่เรียนและเล่น จึงเหมาะแก่การฝึกสอนมากเพราะถ้าเล่นฟุตบอลเป็นแต่เด็กมันก็จะได้เปรียบคนที่มาเล่นบอลตอนโต เพราะทักษะเรามีมาตั้งแต่เด็กก็เหลือแต่ประสบการณ์ที่เด็กจะต้องมาหาเอาเอง

ซึ่งสิ่งที่ทำให้เด็กทุกคนที่เล่นบอลมาด้วยกันแต่มีความแตกต่างกัน นั้นก็คือการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของเด็กยกตัวอย่างเช่นชับปุยส์กับเนมาร์ตอนเด็กเคยเล่นฟุตบอลทีมเดียวกัน แต่ทำไมเนมาร์ถึงไปไกลกว่าชับปุยส์ ก็เป็นเพราะโอกาสและประสบการณ์ของเนมาร์มีมากกว่าชับปุยส์

และสิ่งที่ไม่ควรปลูกฟังให้เด็กในการเล่นฟุตบอลก็คือการที่บอกกับเด็กว่าเก่งแล้วเก่งกว่าคนนั้นอีกเก่งกว่าคนโน้นอีก ซึ่งถ้าเด็กได้รับการปลูกฝังอย่างนี้จะทำให้เด็กหลงตัวเองและเมื่อเด็กหลงตัวเองก็จะทำให้เด็กลืมมองตัวเองคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว ซึ่งจะทำให้เด็กเกิดการไม่ตั้งใจซ้อมไม่อยากจะวิ่งอยากจะเล่นแค่ฟุตบอล เพราะคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว

ดูอย่าง โรนัลโด้ โดนดูถูกสารพัดจากครอบครัวและคนอื่นว่าไม่สามารถเป็นนักบอลได้หรอก แต่โรนัลโด้ก็เอาคำดูถูกมาเป็นพลัง ยิ่งมีคนดูถูกก็ยิ่งซ้อมมากกว่าคนอื่น จนตอนนี้เขากลายเป็นนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียงที่สุด นี่แหล่ะเด็กกับวงการฟุตบอล ยิ่งปลูกฝังดีเด็กมันก็จะดีไปด้วย และสิ่งที่ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่งก็คือ การบังคับเด็กให้ทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ เพราะถ้าเขาไม่ชอบซ้อมให้ตายก็ไม่เก่ง

ความฝันของเด็กไทยที่มีต่อฟุตบอล

มีเด็กน้อยในหมู่บ้านที่อยู่ห่างจากในเมืองแต่ชอบเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ พอได้ถามเขาว่าน้องเล่นฟุตบอลทำไม น้องก็ตอบว่าก็มันสนุกอ่ะ เมื่อถามต่อว่าและมีความฝันว่าอยากจะเป็นนักบอลนักบอลทีมชาติไหม เด็กก็ตอบมาทันทีว่าอยากสิ แต่มันคงยากเพราะใครจะมาสนใจเด็กบ้านนอกอย่างหนู พ่อแม่หนูก็ไม่ค่อยสนใจ แค่หนูได้เล่นไปวันวันอย่างนี้ดีแล้ว พอได้ฟัก็คิดเลยว่าถึงน้องจะมีพรสวรรค์ก็ตาม แต่ขาดโอกาสที่จะสนับสนุนจากผู้ใหญ่ความฝันของเด็กก็จะเป็นได้แค่ความฝันเหมือนที่เราได้กล่าวมา