เพื่อน…คำนี้คงไม่มีใครไม่รู้จัก หากจะให้อธิบายหรือขยายความคำว่าเพื่อน คงตีความหมายได้เป็นร้อยเป็นพันอย่าง มันคงขึ้นอยู่กับว่าใครจะให้คำนิยาม ให้ความหมาย และให้ความสำคัญไว้ว่าอย่างไร แต่เชื่อว่าในชีวิตที่เกิดของทุกคน คงไม่มีใครที่ไม่มีเพื่อน เพราะเราไม่สามารถเกิดมาและอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียว
การที่คนสองคนจะเกิดมารู้จักกัน คบหากัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน คุณคิดว่ามันคือเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้ง่ายจริงหรือ บนโลกนี้มีคนตั้งกี่พันล้านคน แต่ทำไมถึงมาเป็นเพื่อนกับคน ๆ นี้ ทำไมโลกถึงโคจรให้มาเจอกับคน ๆ นี้ กว่าจะรู้จักกันกว่าจะเรียนรู้นิสัยใจคอกันต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง เพียงแค่นี้มันคุ้มค่ามากพอหรือยังสำหรับความรักที่จะให้กับเพื่อนคนหนึ่ง
คุณให้เพื่อนอยู่ในระดับใดของชีวิต
วันนี้คุณคิดว่าเพื่อนมีความสำคัญกับคุณมากแค่ไหน และคุณให้ความสำคัญกับเพื่อนอย่างไร หลายคนอาจจะตอบคำถามนี้ได้เป็นอย่างดี เพราะไม่ว่าจะอยู่ในช่วงใดของชีวิตจะมีเพื่อนคอยอยู่เคียงข้างเสมอ นั่นแสดงให้เห็นว่าเพื่อนคือ หนึ่งในส่วนสำคัญของชีวิต แต่บางคนอาจจะไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะการดำเนินชีวิตของแต่ละคน มีภาระหน้าที่ มีความจำเป็นที่แตกต่างกันออกไป จึงไม่สามารถกลับมาพบเจอ ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบกันได้ แต่อย่าลืมว่าทุกวันนี้เราอยู่บนโลกของเทคโนโลยี ต่อให้อยู่กันคนละฟากฟ้าก็สามารถเชื่อมต่อกันติด เช่นนั้นแล้ว จงหาคำตอบให้กับตัวเองอีกครั้งว่า คุณกำลังลืมอะไรอยู่กันแน่ เทคโนโลยี หรือ เพื่อน
เจอเพื่อนครั้งสุดท้ายเมื่อไร
บางคนอาจจะเจอเพื่อนครั้งล่าสุดเมื่อวานที่ผ่านมา หรือบางคนอาจจะเจอเมื่อเดือนที่ผ่านมา หรือบางคนอาจจะเจอเมื่อปีที่ผ่านมา แต่คงมีหลายคนที่ตอบว่าเจอเพื่อนครั้งสุดท้ายเมื่อหลายสิบปีที่ผ่านมา ลองคิดดูว่าหากนับรวมระยะเวลาทั้งหมด จะเป็นระยะเวลาเท่าใด ยาวนานมากแค่ไหน ยิ่งนานวันมากขึ้นระยะเวลาที่คุณไม่ได้เจอกับเพื่อนก็จะเพิ่มมากขึ้น ชีวิตในช่วงที่พวกคุณไม่ได้เจอกันจะมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไป เพื่อนมีความสุขกับชีวิตอยู่หรือไม่หรือเพื่อนกำลังเผชิญกับความทุกข์ใด คนที่ขึ้นชื่อว่าเพื่อนอย่างคุณจะไม่อยากรับรู้เรื่องของเพื่อนบ้างเลยหรือ หากวันนี้เพื่อนคุณยังมีลมหายใจแต่คุณไม่มีโอกาสได้พบเจอ คุณอยากจะพบเจอกับเพื่อนในวันที่เพื่อนคุณหมดลมหายใจแล้วจริงหรือ
อย่าให้บรรยากาศในการพบเจอเพื่อนเต็มไปด้วยความโศกเศร้า และคราบน้ำตา จงหาโอกาสออกไปพบเจอกับเพื่อนในสถานที่ที่มีแต่รอยยิ้มและความสุขเสียดีกว่า เพราะเมื่อใดที่คุณต้องไปเจอเพื่อนนอนแน่นิ่ง ไม่สามารถพูดคุยพูดเล่นได้อีก จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายที่หลังว่า ครั้งหนึ่งในชีวิตคุณเคยลืมเพื่อนคนนี้ไปหรือไม่
หากวันนี้คุณยังมีลมหายใจ มีกำลังแรงกายมากพอ ขอปลีกเวลาชีวิตสักเพียงนิดหันกลับไปมองและให้ความสำคัญกับคนเป็นเพื่อนของคุณบ้าง หรือต่อให้คุณไม่มีเวลาเพียงใดแค่คุณหยิบโทรศัพท์และต่อสายถึงเพื่อน เท่านี้ก็เชื่อว่าเพื่อนของคุณก็สุขใจมากเกินพอแล้ว อย่าให้การเจอกันครั้งสุดท้ายของคุณและเพื่อนมันสายเกินไป ในเมื่อวันนี้ยังมีโอกาส จงรีบทำมันเสีย เพราะชีวิตของคนเราไม่มีใครรู้ว่าจะหมดสิ้นลงเมื่อใด จงให้ความสำคัญกับคนที่คุณคิดว่าสำคัญกับชีวิตในวันที่ยังหายใจ